Hulya Şiiri - Necip Yılmaz

Hulyalara daldım, yine, öylesine
Kulak verdim kalbimin sesine
Mesafeler kalktı bir bir aradan
Sanki sesler duydum maveradan

Önümde gezegenler, yıldızlar
Her köşe başında bir garip ağlar
Alem devinimde, başka başka
Sanki burada yer yok, hiç aşka

Kapadım gözlerimi, tattım sevinci
Bakışlar engin, gönül bir inci
Bütün bütün açmakta çiçekler
Yaralı gönül, hep o anı bekler