Hülya Şiiri - Ömer Tural

HÜLYA

Hülya oldu beni umutlara salan
Bir göründü bir yok oldu
Ümitlerimi elimden alan
Hülyaydı beni umutlara salan.
Oysa ben ne hülyalar kurdum
Hülyanın yolunda
Gözümü kapadım Hülya Açtım Hülya
Sağım Hülya,solum Hülya.
Meğer sen ne bitmez Hülyaymışsın?
Parke taşlar üstünde aradım olmadı
Yıkık Şehrin çarşısında aradım yoksun.
Bir dolunayda gördümseni
Birde yüreğimde buldum Hülya
Bebek yüzlü gül yüzlü Hülya
Hülya benim papatya çiçeğim
Zeytin tadında Hülya
İğde kokulu Hülya.
Sol yanımda bir sancı
Bir kadeh zehir,bir neşter
Yinede tek umudumsun
Yinede tek Hülyamsın
Hayallerimdesin Hülya.

Ömer TURAL.4 -12- 2011