Seninle geçerdi bütün ömrümüz
Seni de kaybettik olmaz be hülya
Mutluluktan uzak yaslı günümüz
Gayrı bu yüzümüz gülmez be hülya.
Kuru ekmeğimiz baldı çörekti
Hep acı taşırdı sağlam yürekti
Dosta gidemezdik yollar ıraktı
Onlar zaten bize gelmez be hülya.
Boş versek her şeyi kenara atsak
Dost olduk diyerek elini tutsak
Bu derdi dağlara hediye etsek
O da isyan eder almaz be hülya
Tıpkı senin bizi terk etmen gibi
Sığınak olmuyor bir ağaç dibi
Meğer olmaz imiş bunun mektebi
Kimse sebebini bilmez be Hülya
Saklamadım her varlığa aşkımı
Ahmet’im ben bağlamadım coşkumu
Dünyanın kalbine kursam köşkümü
Senden başka dostum kalmaz be hülya
Kayıt Tarihi : 2.12.2013 14:18:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Ekici](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/12/02/hulya-77.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!