Hülya Şiiri - Enis Özel

Ben bir şairim
Artık şiir yazmak istemiyorum
Ama olmuyor

Sevgilim geliyor aklıma,
Saçları geliyor, gözleri geliyor
O teni ve arzu dolu bakışları
Bir an da düşüncelerimi sarıyor
Ve bakıyorum ki
Arzularım, ümitlerim, isteklerim
Bir şiire dönüşüyor.

Sesini hatırlıyorum
Kulaklarımda tatlı nağmelerle
O arzularını ve karanlıkta yankılanan
Sımsıcak dudaklarının öpüşleriyle
İnleyen feryatlarını

Başımı şöyle bir geriye çevirince
Bir beyaz sandal anımsıyorum
İçinde çılgınca birbirine aşık olan
İki sevgili
Çekiliveriyor kürekler suyu yara yara
Aşkın bilinmeyen yoluna

Anımsıyorum evet evet
Çünkü içimde
Dinmeyen O fırtınanın
Uğultusu
Hala saklı duruyor

Yürüyorum bir şehrin caddelerinde
Kollarımdaki yosmayla el ele, göz göze,
Rüzgar bir anlık esiverip,
Dağıtıyor sevgilimin simsiyah saçlarını
O şehrin kaldırımlarında
Yüzüme doluyor

Evet evet anımsıyorum
Tutuyorum sevgilimin O
Beni tutan ve okşayan,
Sımsıcak ellerini
Sarılıyorum ona çılgınlar gibi
Bu dünyadaki en büyük ateşi
Dudaklarından tadıyorum

Ve kapatıyorum gözlerimi
Ayrılığın verdiği hasretle
Bir daha ona kavuşamamanın
Üzüntüsü içinde
Ağlıyorum...