Mineli bir gök, çini bir toprak
Ve bir minyatür gibi hatıran
Kaf dağları ardında… Uzak…
Akşam, sıcacık, gölgeli akşam,
Ki hayali rüyama taşır,
Seni görürüm nereye baksam.
Tanış bir çehre, aşina bir yüz..
Benim olmayan bir an içinde
Öyle ışıklı öyle pürüzsüz..
Oh anlıyorum bu kıvranış ne?
Gök kadar geniş, hudutsuz, müphem
Ki sığmıyorsun muhayyileme…
Oh anlıyorum bu zalim tadı,
Ki özenilmiş bir sadettir,
Ve asla benim benim olmadı.
Kayıt Tarihi : 9.1.2003 15:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!