Hülya Şiiri - Mustafa Yılmaz İsmailoğlu

Kapamışken gözümü tatsız uykularımla
Koyu karanlıklarla bin halle sessizleşir
Bitmeyen gecelerim bakir rüyalarımla
''Sabah ne zaman'' diye zamanla debeleşir.

Derin gök zindan kadar boşlukları karanlık
Bu boşluk alanında hayalim dolaşıyor
Hiç hareket olmuyor, tabiatta sessizlik
Gece sessizliğiyle üzerime çöküyor.

Fecri özleyen dudak soğuğuyla donacak
Zaman durmuş, gitmiyor, hali vehim ve tatsız
Olduğu yerde şimdi hasretiyle kalacak
Mazi denildiği an unutulacak adsız...

Koynunda gölgelerin serinliği yok artık
Günler rabıtasını o an ki bıraksada
Renklerin ıtırını emen sonsuz karanlık
Gözlerim yaşaracak ateşiyle yaksa da.

Ilık bayğın gecenin kolunun gevşekliği
Gibi beni sarıyor akşam basan uykular
Sessizlik hep sessizlik çöken durgunluk gibi
Ömrümü bir sahrayla çevreleyen hülyalar...

Gaziantep - 29.12.1960

İsmailoğlu Mustafa Yılmaz