Hülya! .. Şiiri - Uğur Yeniler

Nefesini bile gizlerken benden
Sesini izinle duyardım senden
Hoyratlara sebil olan busenden
Şöyle doya doya tatmadım Hülya! .
*
Rabb’imden diledim seni niyazda
Göz yaşım donardı, kuru ayazda
Beklerken titrerdim deli poyrazda
Bir gece koynunda yatmadım Hülya! .
*
Dağları önüme sen sıraladın
Çık diye kapıyı sen araladın
Kalbimi bilerek sen yaraladın
Böyle bir acıya çatmadım Hülya! .
*
Sabır taşı oldum eritti hasret
Kara ciğerimi çürüttü hasret
Kapı kapı derman arattı hasret
Senden başkasına gitmedim Hülya! .
*
Sen çekip gittikçe derlerle doldum
Peşin sıra deli divane oldum
İçim kan ağlaladı sarardım soldum
Eridim aktım da bitmedim Hülya! .
*
Kırk dereden kırk su getiren sensin
İçinde sevgiyi, bitiren sensin
Elindeki beni, yitiren sensin
Kendi kalbimi ben satmadım Hülya! .
*
Her şey ortadaydı,gonca dudaklım
Her zaman sendeydi, zavallı aklım
Ne yalanım oldu, ne gizlim saklım
Sevgimize yalan katmadım Hülya! .
*
Sesini duymadım dondu bak kanım
Yüzünü görmedim yandı bak canım
Üzüntüden tutmaz oldu sol yanım
Hala oradasın atmadım Hülya! .

Ben ömrümde insan satmadım Hülya! ..