Hülya Şiiri - Teyfik Karadaş

Sevda ateşinin attın içine
Aşkından her yanım yanıyor Hülya
Gönlüm param parça düzen tutmuyor
Kalbim hiç durmadan kanıyor Hülya

Sapladın kalbime veciz sözlerin
Oynarken yay olur zarif dizlerin
Ak düşmüş saçların ela gözlerin
Beni ta maziye salıyor Hülya

Benim yâd ellerde saldı pederim
Sürekli artıyor derdim kederim
Ne yapsam silinmez kara kaderim
Eller beni mecnun sanıyor Hülya

Gurbet türküleri çalar içimde
Ayrılık ateşi yanar döşümde
Gördükçe her gece seni düşümde
Sinemi hüzünler sarıyor Hülya

Durmadan acıyor ekmeğim aşım
Ayağa kalkınca dönüyor başım
Sıkıntı çekmekten döküldü kaşım
Her gören derdimi soruyor Hülya

Şair Teyfik kanat takıp uçuyor
Gizli saklı peşin sıra koşuyor
Kimi zaman rotasından şaşıyor
Gözlerim hep seni arıyor Hülya