'hülya..........' Şiiri - Halil Oflaz 2

Hülya;
esmer akşamlarımı, sarışın sabahlara aldatan...
Haklı olduğun kadar güzel, güzel olduğun için zâlim,

/olamayanım.

Son bir şarkı söylemiş kadarsın yalnızlığıma,
sessize alınsın Ankara.
Yalnızlığımı bana geri ver, bu sensizliği al,
yoksa bu kulak zarı bu masada hep yek gelir.
Bana çocukluğumun sesini ver ve vicdânımın.
Bu masayı buradan al ve böyle Ankara'yı.

Ben bu şiirin ara sokaklarında cüzdanımı yitirdim,
içinde adın vardı.
Bu ayrılık kokan sözleri aklında tutma demiştim.
Şiire bir söz ekleyeceksen,
aynan kadar renge bula kelimeleri.
Ağzından bir kelebek çıktım desene,
ellerimi demiştin boş bulunup, halbuki ellerindeydi.

Hülya, çölde bir damla sudur;
duâ'sı, şiirden uzun, nemi, ömürden kısa...

viranebirdivane/