Her anımda aklımda, hatırımda sen varsın,
Rüyalarımda bile, hep benimle yaşarsın.
Gündüzümde güneşim, geceler mehtabımsın,
Gölümde yüzen kuğum, çölümde serabımsın.
Kumral sarı saçların kurarken hayalini,
Derin bir hasret ile özlerim her halini.
Bir çocuk kumsalda, uykuya dalmış,
Susun ey insanlar, uyandırmayın!
Yüzükoyun öylece, uzanmış kalmış,
Dokunmayın sakın, uyandırmayın!
Uyanırsa eğer, çocuktur, ağlar,
Kara sevda ateştir, insafsızca kavurur,
Gazel yaprağı gibi, dört bir yana savurur.
Uykusuz gecelerde depreşen bir sancıdır,
Düşleri hayra yorup, kandıran yalancıdır.
Ferhat gibi delmeye, beklerken dağlar bizi,
Engeller yolumuzdan, örülmüş ağlar bizi.
Ba'su ba'del mevt için özlerken bağlar bizi,
Yakar bir zalim ateş, yürekten dağlar bizi.
Sincan deme.
Çinli gibi Sincan deme.
Korkup sinmem ben onlardan,
Sen de sakın “sin can” deme.
Bu toprak kadim vatan,
Adı da TÜRKİSTAN.
Dün akşam garip gönlüm, derin bir hüzündeydi,
Oysa mehtap tahtında, yine gökyüzündeydi.
Gülümsüyor gibiydi, emsalsiz gül cemali,
Öyle bir güzellik ki, güzelliğin cem hali!
Demir attım sahile, sessizce bütün gece,
Bir şiirden dizeler, dilimde hece hece.
Tüm yıldızlar gizlenmiş, görünmez olmuş mehtap.
Günün yorgunluğundan, dalgalar bile bitap.
Ey gönül nedir derdin, niçin böyle yanarsın?
Gece gündüz hasretle, hangi gülü anarsın?
Feryad-ı figan ile çeşm-i yaşın boşanır,
Diken batsa sinene, buse sanır, kanarsın.
Taşkın sular misali, coşup da çağlıyorsun,
Mahcemali bir güzelin, yaktı sinem kor eyledi,
Duçar etti aşk derdine, yaşamayı zor eyledi.
Bende kıldı sevdasına, naçar kalan kul eyledi,
Saldı meçhul sokaklara, “var yolunu bul” eyledi.
Mest eyledi gönlümü, bir güzelin cemali,
Gülüşü bahar gibi, coşku dolu, neşeli.
Hülyalı bakışları, sanki cemre misali,
Şenlendirdi dünyamı, ak kor olup düşeli.
Her daim hayalimde, gündüzümde gecemde,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!