Hulusi Fero Şiirleri - Şair Hulusi Fero

Söksem yerinden kör bıçakla,
Sarsam ambalaja,
Versem kargoya,
Alır mısın...
"Tutturdu seni-beni herkes tanıyor burada,
Yüreksiz de yaşarım.

Niydem böyle ana muhalefeti.
İktidar yapmıştır torpili gerçi.
Adam kardeşini yapar mı bekçi,
Vatan ,millet Atatürk anlarım hadi...
BU EMEĞİN ANLINDAN ÖPÜLMESİ..
Bu neyin nesi..

Sevdadan, sevda ya evirilen;
Mecnunu anlarım.
Sevda ameleliktir.
Ferhat'ı anlarım.
Kavga da yumruk, yar dizinde diş sayılmaz.
Kerem'i anlarım.

Bir ayna tutun yüzüme..
Hasretin gidersin............
Sağ gözüm
Sol gözüme.......
Ha ne dersin........?

Geçerken karanlıklar içinden,
Nasılsa kimse görmez.
Bir yıldız yolayım geceden dedim..
AAAAAAYYYYY....! döküldü üstüme..

Daha ben neydim ki?
Bir karış çocuk.
Nereden öğrendim sanıyorsun?
Böyle sevmeyi....
Kirve de hele...
Bu nasıl iştir.

Biz bir nesildik.
Avuçların da ihtiyarladık sokağın;
Her isyan da iki,üç eksildik.
Berkin halâ uyumakta,
komada....
O çok küçük daha dedesi....

Sarıldık..
Sallandık suda ki yaprak misali; bir zaman.
Böyle kaç ananın başı düştü göğsüme..
Akıl edip soramadım kendime..
Ben şimdi hangi mezarlıktan başlasam; ziyarete..
Hangi Selvi’nin altına boşaltsam gözlerimin yükünü..

Ben dostlarımı tanırım.
LE diyince çorumu ,
Çifte kavrulmuşunu ,
Hatta daha ilerisini,
Acı biberlisini...

Dedim-iş ,güç
Dedi:- bu yaştan sonra...
Dedim:sağlık ,sıhhat,aşk hayatın
Dedi-bu yaştan sonra..
Dedim - siyaset
Dedi:- bu yaştan sonra....