Hulûl Şiiri - Abdullah Algan Çelik

İnsanın sevdiği olmalı...
Doğanın renklerinin nasıl belirdiğini ve öncesinden çok daha farklı olduğunu anlaması için insanın bir sevdiği olmalı..

Ruhun nasıl dinlendiğini ve hayatın nasıl mana kazandığını görmek, çiçeklerin ve böceklerin birbirinden neden hiç ayrı düşünülmediğini derinliklerinde hissetmek için bir sevdiği olmalı.

Çocukların varlığının sebebini, sevgi tomurcuklarını dünyaya serpiştirmek olduğunu öğrenmek için bir sevdiği,

İnsanın kendisini karşısında görmek ve kendi içini karşısında görmek için bir sevdiği olmalı insanın,

Yalnızlığın ve sevgisizliğin ne menam olduğunu görmek için, uyandıracak bir sevdiği olmalı insanın,

Sevdiği olacak bir insanın ve ona ömür boyu rüya gibi bir hayat bahşedecek,
İnsan insana nasıl şifa olur ve nasıl ruhu mücerred vasfına ulaşılır, bunu beşeriyete gösterecek,

Bir sevdiği olacak insanın ve hep elinden tutacak, hem eli hem dili olacak sevdiğinin, hem eşi olacak hem de ervahı ezelden beri birbirini arayan ruhların hulûl etmesi ile aynı ruh ve aynı beden olacak,

Bir sevdiği olacak insanın, yani benim, yani senin gibi bir sevdiği olacak, NURlandıracak karanlık dünyasını, ruhunu iyileştirecek, kalbini dinginleştirecek, Ayşe adının manası gibi Yaşam verecek insana, çocuklar verecek kendisi gibi, dünyaya sevgi tomurcuklarını serpiştirecek..

Sen geldin hayatıma, neşe verdin, huzur, Yaşam, renk verdin bana ve sonunda üç tane ilahi meyve verdin Nur bahçenden..

İyi ki geldin, iyi ki benim oldun, 10 yıl önce hanemin gülü oldun, ruhumun dili oldun.

İyi ki benim yârım oldun, Sen olmasan yarım olurdum..

❤️