Hülagü’yü Sorgulayan Bir Risale

Bir bilgeden bırakılmıştı gözüyaşlı tennure
Sicim sicim kızılcık şerbeti akarken
Münzevi ipek böcekleri daüssıladan çıkmayacak!
Paslı hançer,sipahilerini göndereli beri
Zeyrek atkı anafor ıslaklığında yol almada
Medeniyet paletleriyle girilmiş Babil bahçesine
Çöl kadırgalarında beyhude yanan küller
Avuca alınmaz merhametten yoksun korlarıyla
Tarihe düşen ateş!
Tarihi yıkan ateş!
Tarihi ezen ateş!

Sekban damarlarımda hala kopmuş bir hatıra
Sınıra sır vermemişti oysa..
Kirpik kuyusuna sıkılmıştı güzellikler
Kaburga arasına saklıyken gönül
Hayatın namlusunda med-cezir tortusu
Şirazemdeki bengisuyu kurutamayacak
Tarihe düşen ateş!
Kalbi yıkan ateş!
Kalbi ezen ateş! ..

Sarrafların meşin keselerinde büyümez müsle
Af tünelindedir en büyük hazine..
Fırat’ı taşırmadık gözyaşlarımızla
Her göz seyahatinde duyulsa da bu kıyım
Hâşiyelerimiz hicran koyundaydı biz olmadan
Bir kalem kadar yakındık güneş sayfalara
Kuruyan demet varlık içinde var iken..

Gürsel ÇOPUR