Hükümsüzüm Şiiri - Yavuz Doğan

Feragat Beyanımdır.....

Bir zamanlar mutlu bir düş sandığım yıllarım
Kuşattı dört yanımı,sarıldım hükümsüzüm.
Binbir umut yükleyip beklediğim yollarım
Çıkmazı adres bildi,darıldım hükümsüzüm.

Bülbülleri ağlatan güllerin kokusuyken
Muradı rüya bilmiş aşığın uykusuyken
Kızıl bir deniz gibi coşup çağlayan suyken
Eskimiş bir asayla yarıldım hükümsüzüm.

Bir ömür adayarak bir nefeslik anına
Gönüllü girmiştim ya sevdanın zindanına
Şimdi miras bırakıp derdimi sol yanına
Yarınsız anılara kırıldım hükümsüzüm.

Ne kadar suç kalmışsa tamamını işleyip
''Aranıyor'' hükmümü elimle afişleyip
Ne kızıp ne kahredip kader böyleymiş deyip
Hazana teslim oldum,duruldum hükümsüzüm.

Ellerimde solarken gülün en kırmızısı
Vuslatı fazla gördü alnımın kem yazısı
Ve ömrü acıtırken yüreğin can sızısı
Yalnızlığın tahtına kuruldum hükümsüzüm.

Bazen bir muzafferdim bazen çölde nilüfer
Bazen haksız zaferdim bazen kör bir gözde fer
Her şeyi yok sayarak boyun büktüm bu sefer
Hasretin kurşunuyla vuruldum hükümsüzüm.

Vefayı ziyan bilmiş riya dolu seslerde
Sevdayı zikretmeyi unutmuş nefeslerde
İsmini duymadığım karanlık adreslerde
Firari bir düş gibi soruldum hükümsüzüm.

En parlak yıldızları toplayarak geceden
Koşar adım giderdim sevdalara önceden
Nicedir saçlarıma kar yağarken inceden
Yaşadığım ömürden yoruldum hükümsüzüm.