Hükümsüzüm Şiiri - Ramazan Teke

Yorgunum, kendime ağır geliyorum
Taşıyamıyorum düşlerimi
Kırık dökük kalbim
Kaçıp gidiyor, tutamıyorum hayallerimi

Yaşanan günler mazide
Yaşanılacak günler firarda
Kar tanesi gibi ümitlerim
Eriyip gidiyor, tutamıyorum avuçlarımda

Gözümden akan yaşlar
Kalbimin yangınını söndürmüyor
Savurup atıyorum rüzgara
Yangından kalan küllerimi.

Ben artık;
Serden, düşten geçtim
İlk önce ümitlerimi
Sonra kendimi kaybettim ağır ağır
Şimdi ''hükümsüzüm''
Bundan sonra ''Hem dilsizim hem sağır.''