İstismara uğramış cümlelerim vardı benim, kovusturmaya yer olmadığı karari verilen.
Boyle basladi benim hikayem ve adalete olan inancimi sorgulatan gunler büyüttüm koynumda.
Gözlerinle ilk karşılaşmamda müebbet yedim. salıversinler beni isterdim ,sonumu tahmin edebilseydim.
Bir yanım hep eksikti, bir yanım yaralı.
Yaralarımı açanlar cezalandırılmalıydı ama hep kesildi olayla illiyet bağları.
Belki de bu yüzden bu kadar savunmaya çalışmıştım kendimi senin karşında. Bu savunma ne kadar meşru olsa da cezama hükmeden yine ben olmuştum kapılarak sana .
Tarafı olduğum çok muvaaza yaşadım ama kimseden aşırı yararlanmadım, yararlanılan da yaralanan da ben oldum hep günün sonunda.
Danıştım vekilime elbette, " bu borçlar eksik dedi boşuna umutlanma
Adına "aşk" dediğin suç, şikayete bağlı olmamalıydı. Hak düşürücü süremi doldurmustum , mücbir sebep yokken ortada.
Şimdi, sen çıkmış karşıma "sebepsiz bu zenginleşme" diyorsun, sana onlarca sebep sayabiliyorken üstelik.
Bitti artık, kabul et, bu aşk butlanların en mutlak olanı ile hükümsüzdür.
Anılarımızi bırakıyorum yanına, süresiz nafaka olsun benden sana.
Kayıt Tarihi : 19.1.2023 19:27:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
beğeni ile okudum
Yüreğine sağlık
TÜM YORUMLAR (2)