Ayrılmıştı sevdiğinden
yamalı yamalı gezinip durdu,
Yüreğinden kopan her bir parçayı,
gözyaşıyla yamadı.
vurdu vurdu kafasını her bir köşeye
şişeye bir köşeye bir
bakıyordu...
aynaya her bakışında,
çoğaldı...
iki oldu üç oldu;
bir sonra...
çoğu kez sıfırlandı...
kaybetmeden önce biri ikiyi
aynayı ve.
arabasının camına güç bela yazdı;
hükümsüzdür...
5/Ocak/2010/Bodrum
Yüksel Nimet ApelKayıt Tarihi : 5.1.2010 21:24:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yüksel Nimet Apel](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/01/05/hukumsuzdur-30.jpg)
'bir elindeki siseye bir koseye bakiyordu' sekliyle belki daha cekici olurdu diye dusundum bir an....tebrikler nur kalem
Kutluyorum sayın Apel, güzeldi...
Özellikle ilk bölüm çok hoşuma gitti....
Yüreğinize sağlık.
Ayrılmıştı sevdiğinden
yamalı yamalı gezinip duruyordu...
Yüreğinden kopan her bir parçayı,
gözyaşıyla yamadı.
en büyük acı yüreğin yandığı an olsa gerek...
saygılarımla selamlıyorum kaleminizi...
TÜM YORUMLAR (4)