Hükümsüz Kimlik Şiiri - Nefise Serap Gürül

Bir adım var benim,
Hatta iki tane.
Nüfus kütüğüm…
Ama yok ki bir kimliğim…
Çocuk, yetişkin, büyük
Ya da sevgili, eş, sırdaş…
Yok ki kimliğim…
Bir bardak su misali
Oradan oraya…
Bir suyun altına,
Bir rafa…
Ben bir göçebe…
Bir rüzgârla engine,
Bir rüzgârla karaya…
Yerim, yurdum, vatanım…
Nereliyim ben?
Kimim?
Kısa özgeçmişim…
Yok ki hiçbiri.
Hükümsüz kimliğimi kaybettim.