Hükümsüz Ayrılıklar Şiiri - Hakan Karadağ

Yüreğimde kabaran bir çığlık
Taşınması zor bir özlem
Kopmaya hazır bu fırtına
Yabancı gelmiyor bana

Ayrılıklarla büyüyen yüreğim
Dostluklar kurdun acılarla
Topla dağılan sessizliklerini
Yaralarını sarıp sarmala
Ve ölümsüz yalnızlıklarını
Yeniden al koynuna

Şimdi baş başa yalanlarla
Gerçeklerin ötesindeyim
Avuntularım umutsuzca
Burnumda akşamdan kalan
İnceden inceye bir sızı
Artık toplamalı ne varsa
Uçurumlar mı olur
Kapkara bulutlar mı yoksa
Geride ne kaldıysa işte
Toplamalı birer birer
Not defterime istemeden
Kara bir tarih düşmeliyim
Hep öyle olmadı mı zaten

Uzak ufuklara dikiyorum gözlerimi
Bakışlarım menzilini bulmuyor
Adını heceliyorum her gece
Sesime karşılık gelmiyor
Öyleyse kopmuş mu demektir
İçimizde bir yerlerde
Karşılıklı gerdiğimiz o teller

Ne çabuk da harcadık
Tüketiverdik bu sevdayı
Rüzgârlarla eriyen sıcaklığımızı
Kaptırdık yağan yağmura
Silindi yaşanan ne varsa
Yine hazırlıksız yakalandım
Artık fırtına kapımda
Ve sen şimdi
Alışkanlıklarınla yaşa
Ben karşılık bulmayan sevdalarla
25.12.1989