Hükümsüz Aşk Şiiri - Ünal Türkoğlu

Ben gidiyorum bu şehirden aşk
Sen kokan bu şehir öldürüyor
Yatağımı yorganımı yaktım
Bavuluma doldurdum senli hatıraları
Bir çakmakla bitiyor her şey
Yaşanmasın bu kentte sonu ayrılık olan aşk

Heyecanlarımı, mutluluklarımı, hüzünlerimi
Bırakıp gidiyorum bu şehirden.
Bir zamanlar sonuna kadar açılan kapılar
Şimdi kapanıyor yüzüme birer birer

Yalnızlık akıyor çeşmeleri
Kandırmıyor kana kana içsem de
Bir nağme çalıyor uzaklardan
Gitme hep yanımda kal diyor

Gidiyorum bu şehirden hayalleri de yıkarak
Aldım yanıma bir kaç kırgınlık
Büyükçe terk edilmişlik
Ve ihanetin adı resmini yakıp da gidiyorum

Ufak ufak yol almak lazım
Susturmak lazım ağlayan bu yüreği
Eylemlere yakışmayan bir aşk için
İsyan başlatmamalı susmalı bu yürek

Kapatıyorum şehrin kapılarını girmesin aşk
Bir daha kokmasın sokaklarında, caddelerinde ihanet
Sevdam yüreğimde hükümsüz kalsın
Gözyaşlarım ise bedduam olsun.