Ne zaman bir gülüş
konsa dudaklarıma
kopamadığım yalnızlıklarıma
dinmeyen fırtınalarıma
uçamadığım kanatlarıma çatarım
bir kara sevda bu
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta