Hükümsüz Şiiri - Ali Rıza Seçik

taksim’in orta yeri
mevsimlerden kış
buz gibi bir hava!
olmasa da elleri kadar çöpçülerin
"çatal
açma
simit"
diye bağıran sesleriyle
sıcaktır sesleri simitçilerin de.

üşümüş ezgileriyle
sokak çalgıcılarının sesi gelir uzaktan.

siyahıyla beyazıyla
türküyle kürdüyle
her dilden
her renkten
bir insan seli devinir taksim de.

kimi neşeli cıvıl cıvıl
kimi manasız donukça
kendi taksimini geçer herkes taksim’de!!!

aynı anadan
aynı babadan üryan
birlikte yaşamış
yokluğu da yoksulluğu da
ama herkesten daha yabancı
daha soğuk
daha donuk geçişleri.

biri paralı karunca
diğeri simit satar züğürtçe.

birinde parayla adamlık
diğerinde simit satmalık
iyi bir şey olsaydı gardaşlık
tanrıyı yaratan
yakıştırırdı yanına bir de kardeşlik.
"ne oğmasını
ne ölmesini isterdi
kardeş kardeşin"
sözünün de
hiç olmazdı hükmü ve belki de geçilmezdi böyle
birbirini hükümsüzce!!!