Hükümsüz Şiiri - Mehmet Çakır

Hiçbir manası yok, artık sitemin,
İsyanım hükümsüz, ben hükümlüyüm…
Kimseler inanmaz, etsem bin yemin,
Lisanım hükümsüz, ben hükümlüyüm…

Kapıda aldılar, parmak izimi,
Damgalayıp kirlettiler mazimi,
Söktüler içimden, bütün azmimi,
Dermanım hükümsüz, ben hükümlüyüm…

Sılamdan uzağa, düştüm vedasız,
İçeri attılar, sessiz sedasız,
Burada şüphem yersiz, çabam faydasız,
Gümanım hükümsüz, ben hükümlüyüm…

Bütün haklarımı, benden aldılar,
Bambaşka bir dünya, nemli dört duvar,
Kaale alınmayan, mısralarım var,
Sühanım hükümsüz, ben hükümlüyüm…

Her taraf harabe, her yer viranlık,
Kim vurduya gitmek, burda bir anlık,
Müebbet almışım, şafak karanlık,
Zamanım hükümsüz, ben hükümlüyüm…

Nihayetim meçhul, benliğim yitik,
Yarınım ümitsiz, durum kritik,
Umut bitik, çare bitik, ben bitik,
Figanım hükümsüz, ben hükümlüyüm…

Kişilik kaybım var, hüviyetim yok,
Yusuf’un misali, hürriyetim yok,
Kimsenin yanında, haysiyetim yok,
Bu canım hükümsüz, ben hükümlüyüm…

06.08.2014
BAFRA

Güman: İnanç, istek, heves
Sühan: Şiir, söz, kelam
Figan: Bağırarak ağlama, inleme

Videosunu izleyebilirsiniz
www.youtube.com/watch? v=dLtQ3icLP8c&feature=youtu.be