Hükümsüz Şiiri - Mustafa Keleş

Ne aklına hükmün var senin
Ne de kalbine...
Yeter artık,
Çöz yüreğindeki ürkekliği.
Ya git terk et
Bu zindansı bekleyişleri
Ya da kal ve bekle
Vuslatın doğacağı zamansız dönüşleri.

Geceler yalnızlığımın hazin öyküsüdür.
Yüreğimin darmadağın odalarında
Yokluğunun iniltileri konuşur hep.
Bil ve unutma sevgili
Dört duvar bana mahkumdur
Ve tek kişiliktir benim uykularım.
Kimseler söndürmez bu yalnızlığımı
Kapalıdır senden gayrısına gülüşlerim.

Hani olur ya bir gün
Hükmün geçer aklına ya da kalbine.
Gidersin dönüşlerini uyutup kalbinde,
Başka bir sevdanın mahremin/d/e
Harf harf dokunursun umarsızca.
İşte o vakit azat ederim uykularımı,
Kovarım yalnızlığımın seni bekleyen yanlarını
Ve gidişime bir kelime daha eklerim:
Vazgeçerim...