Hafif bir ürperti dal uçlarında,
Rüzgârla geliyor ilhâmın sesi
Ve usulca diyor: Düş burçlarında,
Kalmamış vefânın yetim gölgesi...
Bir eğilmez başın düşünceleri,
Aklanıyor irfan yamaçlarında;
Acıyı çoğaltan çağ önceleri,
İnsan kayboluyor amaçlarında...
Kayıt Tarihi : 19.6.2009 23:27:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!