Hükümsüz Şiiri - Coskun Doğan

açık alın kara yazgı
hükümsüz mektuplar
acımasız sualler
gün kısır döngü
yarına bakan gözler
esaret kabul etmeyen
dik baş
süngü ucunda kan
emanet adım
baba yadigarı ondörtlüm
çapı kaçmış sevmelerin
hükümsüzdür kimliğim
ankara başkent neye yarar
hala şair istanbul diye ağlar
çıkarın göz bebeklerimi
görmesin
kırın bütün kalemleri
çağım şairleri yazmasın
kara kalem ak düş söylemez
uzaklardan yazılır bahtımız
kara toprak
kara kalem
kara yazgı
nasıl bir üçgen
nasıl bir hikaye
çatlasın koşamayan at
savaşta geri kalan topal
kaçan ödlek
ölümü kirleten ceset
suyu utandıran yüz
geceyi karartan tebessüm
kimliğim tam bir asır önce kayboldu
haberiniz olsun hükümsüzdür

söz sukut
cellat dilinde dua
yetim elinde fener
çiçekler sarı
çiçekler renk hırsızı
yapraklara dolu vurdu
asırlık çınar kurudu
pınarlardan kan damlar
akbabalar üşüşür
bülbülün vatanına
ses yok
diller bağlı
diller lal
içimde kıyamet
ben kimim
sormayın tanımam
kimliğim hükümsüzdür