Ağlamak istiyorum doyasıya,
Yıllardır biriktirdim fırtınaları.
Dokun gözlerimin kenarına, ne olur!
Bırak! Salayım kollarımı denize,
Belki o kadar çaresiz değilimdir.
Belli olmaz! Belki bir sele dönüşürüm,
Belki bir dalın yaprağına,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta