Yalnızlığın hükmünde hükümdar olsamda
bu yalnızlık zerresini, girttiğine kadar dolduran hükümdar,
senin karşında boynu kıldan ince, koskoca bir tahtın hükmünü kaldırsada ismim, gönlüm bir Zeynebi kırmaya teğet geçemiyor.
Yıkamıyor dağları, eritemedi buzları gönül sarayında ki bahçıvan bu çiçekleri sulamıyor. Kalem sende ilahın gücüyle yazsan ne çıkar...
Murat DadaşKayıt Tarihi : 9.3.2012 22:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!