Hükmetsem de cihana karşında düşer tacım,
Nasıl bir derttir ki bu dinmek bilmiyor acım.
Elim kolum bağlanmış bu sensizlik tahtına,
Tüm dünya huzurumda, bense sana muhtacım...
Temmuz 2003
İstanbul
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
tebrikler ... yüreğine sağlık kardeşim...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta