Umut tüketip hep hazırdan yedi ömrümüzü hayat
Bir türlü sevinmesini ve sevmesini öğretmemişti bize
Her düş kırıklığı bir cam kesiği gibi acıtınca yüreğimizi
kaderi suçluyorduk
Hint kınası olsa yine çıkardı bu alın yazısı diyorduk
Hele birde sevip sevilmemişsen kişilik namına herşeyi kaybediyorduk
Tüm çelişkiler dolduranca beyin denen su yığınını
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
