Hüküm giydim, Şiiri - Fatih Tutuk

suçum sabit görüldü aşk denilen yasada
elin ele açtığı davadan hüküm giydim
kurtulamadım gitti ne gamdan ne tasadan
dilin dile açtığı davadan hüküm giydim

ömrümü aldı gitti yaşamadığım yıllar
gittikçe uzaklaştı hayatımdan anılar
belki hiç yaşamadım diye beni yargılar
kulun kula açtığı davadan hüküm giydim

bekledim saatleri hep seni bekler gibi
ne başı belli idi nede zamanın dibi
karanlıkta beklenen güneş bekleyen gibi
günün güne açtığı davadan hüküm giydim

gün batımı güneşin rengi kana benzedi
hasretin öyle etti yarım cana benzedim
halimi göre göre bülbül bana benzedi
gülün güle açtığı davadan hüküm giydim

gönül pusulasında şaşırmışım yönümü
gözlerim kör bakıyor hiç görmüyor önünü
dört gözle bekler iken ben vuslatın yolunu
yolun yola açtığı davadan hüküm giydim

ben sevdanın yolunda bir başıma gezerken
hasretin deryasında hasretinle yüzerken
sen leyla'yı aradın ben mecnun'a benzerken
çölün çöle açtığı davadan hüküm giydim.

yüce dağlar önümde başını yere koydu
ben feryat ettim senden başka herkesler duydu
yüreğim hasretine çilelerine doydu
selin sele açtığı davadan hüküm giydim

ben şimdi neresinden tutunayım hayatın
neresini seveyim bu sahte saltanatın
hiç bir farkı kalmamış yalanla hakikatın
dilin dile açtığı davadan hüküm giydim