çıkmayan avazımla bir olup yokluğunu örtündüm bu gece üstüme
hafızama kazıdığım gülüşünden arta kalanları serptim bir bir
odamın tıklım tıklım sensizlik dolu köşelerine
bir gidişine yandım bir de sevmeyişine
acının alnından öpüp odamın soğuk duvarlarına astım hüznümü
oysa ölene dek yalnız sende nadasa bırakacaktım şu hazin gönlümü
şimdi gelmediğin her güne bir çentik atıyorum avuç içi kadar canıma
yalan aşkının doğum sancılarını peydahlıyorum duaya sarılan canımın yongasıyla
ve yargısız infaz ediyorum tek tek ne kadar ayrılık varsa
28/12/20015
Kayıt Tarihi : 28.12.2015 15:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!