Hüküm Şiiri - Funda Kocaevli

Sevdamın hükmünü sorarsan eğer,
Ölümden başlar, derdim sana.
En derinden,
Yüreğimden gelen ve yitenlerin,
Cezası olurdu ölüm eğer yakışacağına inansaydım.
Acımak var şimdi sana ait içimde,
Bulutlara değen sevdamın yerine.

Yokluğunun yerine koyamadım hiçbirşeyi bir zaman.
Sonra sensizliğin tadını da öğrendim.
Batan güneşle karanlıklar gelirdi ya,
Eskidendi demek kadar güzelmiş, güneşin arkasında yaşamak.
Gün ışığında sana isyanlarımı masal yaptım,
Dilden dile, kitaplarda hece, kulaklardaki ses…

Rengi neydi gözlerinin, unutmuşum.
Anılarla gözgöze gelmeyeli beri.
Kırmızı ben, siyah sen…
Yemyeşil yaprak ben, kara toprak sen…
Hayat verecek olan sen,
Ölüme meydan okuyan ben…

Daracık bir pencere kalmış senden tarafta,
Işık değmeyen.
Karanlık odalardan bana akar olmuş tüm ışıklar,
Güneşin arka yüzüne inat.
Senin havada uçuşan yalan sevdalarından uzak,
Bir sıcak gönül var dilimde, içimde…

Hükmü hayat, hükmü sevda, hükmü sadece ben olan…..