İnandım bi an bana geldiğine
Ürkek bir ceylan gibi kollarımı açtığımda
Anladım ki sen herkese teğet geçersin
Ben de özelim sanmıştım
Herkesten farklı görmüştüm
Yanlış tanıdım herhalde demiştim
Düşürmüştün maskeni her defasında
Ah benim saf kalbim
O da herkes gibiymiş
Konuşmak isteyen zaman bulmaz
O kadar vahimse durum
Tanrıya özenip zaman yaratır
Yaratmak tanrıya mahsustur deme
Ben onu gözümde çoktan ilahlaştırmışım
O sadece hayat kervansarayına uğramış
Kervan güden bir tüccarmış
Ah benim saf inancım
Yine dogmalara düşmüşsün
Artık vazgeçtim dedim
Rüyalarımdan çıkardım çoğulca
Malesef her gelişinde düştüm kucağına
Ah benim saf aklım
Yine kendini kandırmışsın
İrem Ceylan
Kayıt Tarihi : 29.12.2019 09:30:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!