Hasretinle yaşamak cana hüzün veriyor
Uzaktan sevdim ama yürek her gün eriyor
Unutmama imkân yok, dünya bunu biliyor
…Sevgisini yok saymak seven için bir züldür.
Hüzünlerle yaşarken bende neşe ne arar
Sen uzakta oldukça bu sevgi neye yarar
Umutlarım tükendi almıyorsun bir karar
…Başka bir izahı yok bunun adı zulümdür.
Sessizliğe büründü şimdi sensin buralar
Seninle çok güzeldi viran olmuş şuralar
Sonsuz elem veriyor andıkça hatıralar
…Közlerim harlanmakta bu ateşi gel söndür.
Bana sakin ol deme içim korda yanarken
Dertlerimiz sil baştan tükeniyor sanarken
Dudaklarım titriyor ben ismini anarken
…Bu kadar zalim olma şu yüzümü bir güldür.
Unutmaya çalışsam çile aynen sürüyor
Gözlerimi kapatsam hayalini görüyor
Satırlara dökersem biraz huzur veriyor
… Sonra pişman olursun yönünü bana döndür.
Ceyhan’a sabır deme, gönlüme kâr etmiyor
Hasret otağın kurmuş git desem de gitmiyor
Takvimleri eskittim haksız cezam bitmiyor
… Hükmü sana bıraktım ya azat et ya öldür.
Çukurova/2014
Ozan Nuri Ceyhan
Kayıt Tarihi : 3.6.2014 15:42:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kaleminizden dökülen mısraların dil zenginliği ve güzelliğindeki şiir için sonsuz kutluyorum Nuri Bey Dostum.
Nicelerine efendim. Saygı ve sevgilerimle.
Esen kalınız...++
TÜM YORUMLAR (17)