Hükmen Mağlupmuşum Şiiri - Mustafa Kara 2

Tarifi mümkün olmayan bir aşk bizimkisi.
Tanımlanamayan bir OYUN…
İçimdeki fırtınalar kopmaya devam ederken
Özlemin sarıyor odamın soğukluğunu.
Tenimle bütünleşiyor ismindeki heceler.
Kokunu ekmeğim, aşım yaptım.
Ruhum onlarla doyuyor yalnız.
Ellerinin sıcaklığı yokken
Hiçbir şey silemiyor ellerimin soğukluğunu.
Sen yoksun diye haram bana bütün geceler.
Yastığa başımı koyunca,
Dudaklarım dudaklarını arıyor,
Gözlerim bakmaya doyamadığım gözlerini.
Nereden bilirdim aldığım her nefeste
Özlemini içime çekeceğimi?
Nereden bilebilirdim
Bu oyunda yaptığım her hamleyle
Sana yenik düşeceğimi?
Meğer ben hep seninle var olmuşum.
Meğer sen yoksan,
Ben bu oyunda
Hükmen mağlupmuşum.