Huia Şiiri - Habibe Merih Atalay

sorular soruları doğuruyor 24.03.2017 11.59 1. Sanat izleyicisi misin; sanat uygulayıcısı mı? A. Eğer izleyici isen, a) sanat diye yapılan her şeyin senin için olmadığını mı düşünüyorsun? B. Uygulayıcı isen b) zaten bu konuyu aşmış olman gerekmez mi çoktan? 2. Sanat insansız bir varlık mıdır ki kendisi için var olsun? İnsan, önce kendisi olmadan sanat nasıl var olmuş olabilir? 3. Sanat üretmek için önce sanatçının, yani insanın olması gerekmez mi? 4. İnsan önce kendisi için üretmekle, ne ürettiğini bile bilmeksizin başlamamış mıdır henüz adının ne idüğü belirsiz bu şeye? 5. Yaptığının ne olduğunu, ortada daha SANAT kelimesi yokken bilemeyen insan, yüzlerce yıl sonra o yaptığına bir ad yakıştırmasıyla doğurduğu Sanat düşüncesi, fikri şimdi nasıl olur da salt kendisi için var olabilir? Özellikle Ben, benim için demiyor 'senin için' diyordum. O 'Sen' ile ikinci tekil şahıs olan her birey kastedilmektedir; bu anlaşılmaz bir şey olmasa gerek. 6. Kendimizi değil karşımızdakini düşünmek ve onun sorumluluğunu da kendi sorumluluğumuza dahil edip, evrensel yükümlülükler yasası gereğince yaşamak, 'beni' 'biz' yapmaz mı? Ve 'Biz' olmak daha güçlü değil midir? 7. Biz gibi düşününce de, zaten her şey bizim için değil midir? 8. Sanat da, sanatçı aracılığıyla beni seni onu bunu şunu diğerini ötekini berikini BİZ yapacak kudreti birinci tekil şahıslardan her hangi birinde bulmaz mı? 9. İlkin birimiz bulmadık mı geçmişte şu Sanat yapmayı; sonra o sanatı sanat için noktasına vardırmayı yine birilerimiz akıl etmedik mi; senin için, benim için, onun için, şunun için, bunun için, 'sen ve ben'den, 'o ve senden', 'şu ve ondan ve bundan' 2'ye 1 'biz' 'bizler'i var etmek için yapan şahıs hep birinci tekil şahıs, yani 'Ben', yani 'sen' yani 'o' 'bu' 'şu' değil midir? Bunun bencillik neresindedir? 10. "Bencilik" ile "Bencillik" karıştırılmaması gereken iki ayrı kavram, değil midir? doğru+iyi=güzel 31.03.2017 12.42 Kelimelerin gücü düşünebilmenin eratından gelir. Kelimeler kendiliklerinden tesadüf eseri güçlü bir şekilde yan yana gelerek etkilemezler bizi. Düşüncelerimizdir ancak güzelin -güzelliğin- egemenliğinde eşitlenen ve Doğru + İyi = Güzel olarak birleşerek bütünleşen. Her şeyin doğru ve iyisidir güzel olan. Acı da olsa.  Acı güzel midir?  Acı güzeldir. Acı gerçektir ve de doğrudur. Bu yüzden güzeldir.  Acı iyi midir?  İyidir. Pek çok tatlıya nazaran daha iyidir acı. Bu yüzden 'acı ama gerçek'ten kaçınılmaz. Tatlı yalanlardansa acı gerçeklerden çıkmıştır güzel pek çok sonuç.  Tatlı doğrular da yok mudur?  Olmaz mı, vardır elbet. Tatlı doğrular da vardır. Ki bir doğru başlı başına tatlıdır da zaten.  Bu da doğru işin içindeyse acı hepten yoktur demeye geliyor galiba.  Doğrular... evet galiba... doğrular. Ve galiba bir tek doğrular doğrular hayatımızı.