Ağlasan geçecek, sokul yalnızlığına.
Derdin ne? Sesler sessizliğe yürüdüğünden mi?
En ıssız, fısıltısız, rüzgarsız, çıtırtısız yer, ne çok sesler
Dinlenir orada; sokulurlar ses gömütlerine, zamanın sıfırında.
Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta