Hudutta Nöbet Şiiri - Sadi Atay

Hudutta nöbet;
Muhabbet, muhabbet, hep muhabbet.

Uzayıp giden dikenli telle,
Islık çalan keskin yelle,
Bir ayla, bir güneşle,
Muhabbet.

Sicim sicim yağan yağmurla,
Dizimi aşan soğuk karla,
Topuğumdaki bir karış çamurla,
Muhabbet.

Ve bir de hayalinle,
Tutamadığım ellerinle,
Göremediğim gözlerinle,
Muhabbet.

Hudutta nöbet;
Muhabbet, muhabbet, hep muhabbet.

Sağ kolum tüfeğimle,
Can dostum köpeğimle,
Geçmişimle, geleceğimle,
Muhabbet.

Gece kuşlarının sesleriyle,
Aç kurtların iniltileriyle,
Koyu karanlığın nefesiyle,
Muhabbet.

Ve bir de hayalinle,
Tutamadığım ellerinle,
Göremediğim gözlerinle,
Muhabbet.

Ah! ...Hudutta nöbet;
Muhabbet, muhabbet, hep muhabbet.

10.01.1995