Hudutsuzum...! Şiiri - Arin Roni

ruhundan çalıyor gülücüklerin
sanma ki uzun sürecek bu hallerim
başladığı gibi bitmesini de bilmeli acılar
gör o zaman nasıl yaşanır yüreğimde mevsimler

bir ben kalıyorum herşeyden sonra, sen yoksun
tanımadı yağmurlar seni,bir kaldırım taşı etmiyor sevgin
oysa o taşlar ki evsizlere döşek olan
kediler tutuyor yasını mutsuzluğumun ve bir güneş gibi doğuyor umudum

küllerimden doğuyorum şimdi
rüzgarlar benden yana bu gün
yağmurlar düşerken saçlarıma bir başka şehirde atacak yüreğim
sınırsızım,hudutlara sığmıyorum,hangi asker tutabiliir nöbetimi,taşıyorum usulca, bulacak dengini yüreğim.