Hudutsuz karakollar çizdim
İçimi nereye koysam sığardı
Kulaklarım güzel sözler duyamayacak kadar sağırdı benim
Gözlerimle kahve çekirdekleri kavururdum
Ateştenip, küllenip, sönüp giderdi
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta