Hudut Şiiri - Murat Gevrek

Serenat;

Kadının Seslenişi

……………- Senle olamazdım ben
…………..- Ben, sevmemiş olsam bile o adamı
………………………………………………………..- Oysa sevdim
…………………..- Oysa sevildim…
……………………………..Sen yalnız dost
……………………………………….- Dur
…………………………………Yalnız arkadaş olursun…
……………….- Gidersin öyle ise beni sevmek istersen
………………- Neye yara, kime fayda senin sevdan
……………………………………………………- Kimi ilgilendir ki, sev demedim sana ben, beni…
………………….Kİ sözlerin senin
…………………..Sözlerin çekilmez, sözlerin birer karabasan…
……………………….Sus…

Adamın Cevabı

Farkındayım, farkındaydım, atlatıyorum kendimi
……………………………………………………………- Kendim ile…
Sen bilmez misin aldatılmak nedir?
Oysa bilirim Notre Damé’da ki garabiyi
Oda benim gibi değil mi?
……………….. Ama sen Esmarayda değilsin…
Ki sözler
Kalır geride ölümsüz…
Yetim bırakan sen
Bil ki;
Ceplerime doldurup giderim de kelimelerimi ben…
Onları sana bırakamam
Utandın sen onlardan…

Sahne I.

İllertuta İtalyanca söyledi Bohem’i
Oysa Fransa’da
……………….Oysa Fransız adam
…………………………Ama iyi bilir İtalyancayı
…………………………………Ama İtalyanca yazdı
……………………………………………………Bohem’i…

Ve
Sovyet şair söyle dedi
“Burun öyle mükemmel bir işçilik kidir,
Duyar her türlü kokuyu
Lakin bir duymadığı kendi ağız kokusunu”

Ne tuhaf
Kadın sanır aşk cennetten gelir
Ama
Gözünün önüne sağır bakar
……………Gökte aşk arayacağım diye….

Sahne II.

Anladım ki
…………..- Yalnız doğan
………………….- Yalnız yaşar…
………………………….- Ölür yalnızlığı ile bir başına…
Meraklanma sen
Eylül’e sıçratmam
Tüketirim cebimde ki kuruşunu…

Sahne III.

Oysa derdi ki Kurosawa
Düşmanın dahi olsa
…………………- Bekle bitirsin cümlesini
Asalettir insanın
………………….- İşte bu kadar yürekli olmak…
Oysa dostu bile duymaz
Sesi sağır gören
Yeşermez onun gözlerinde buğday çiçeği
Sesi sağır görenin
……………..- Sözü de topal gelir…

Sahne IV.

Oysa bilirim ki sevgi
……….. Frank giyer zarif, nazik, asil
………………………………Bir beyefendi
Olabilir ama perisi
Gökyüzü sarayının Prensesi
Veya
Mdan Louvé sokağının kaldırımlarında gül satan bir hanımefendi
İnsanlık dersi veren üniversite biliyor musun?
Erdemi anlatan Fakülte
Asaleti öğreten Enstitü…

Sahne V.

Arasaydı insan aşkı
Utanmadı sevilmekten
Hudutlar çizmedi
…………………Aşkın önüne
………………………..Anlamaya çalışırdı
………………………………….Dinlemeye
Bilseydi nasıl sevildiğini…

Utanmazdı insan
Sevdi diye çirkin biri
Kendini
Hor göremezdi aşkı
Sağır bakmazdı sesine
Kapatmazdı yüzüne kelimeleri
……………………………- Bilseydi nasıl sevildiğini…

Es

İnsan yaşar ama hak ettiğini, anladığını, bildiğini…

Final

Ve
Bir an düşer içimde ki çocuk
Parçalar dizlerini
Ağlar ama acıdan değil
Duyurmak sesini tek derdi…

Haddine mi yürümeden koşmak
Yetişebilir misin sen ona
………………………………….Hem kirlenir elleri ellerini tutarsa
…………………………………………Hem kirlenir yüreği senin gibi onu severse
Sen yüreğim sokak çocuğusun bil artık…
…………………….- Evsiz, yurtsuz, kirli elbiselerin
…………………………………………………..- Yırtık çorapların…
Ne gezersin
………………. Gönlü fakir, aklı zengin
……………………………..Güzel insanlar semtinde
Senin gönlün doyurmaya yetmez
Kim görür gönlü, elin yüzün kir içinde…

Selamlama

Aşkı tüketenlere kızar insan
Dinlemez ama
Bilmez
Tanımadan git derse eğer
Bilirim ki
Yalnızca şekli şemalı tanır…
Gönlü tanımaya cesareti olmayan
Hüzne mahkûm kalır…
Kapat bu ise hudut kapılarını
Hiç sevemezsin ki sen…
Hiçte sevmemişsin…
Aşk bir kişinin bencilliği değil
Sana duyduğu saygının ölçüsü…

Ama olsaydın eğer gerçekten aşkı anlayacak kadar yürekli
…………………………………………….- Duyardın
………………………………………………….En içten feryadı
………………………………………………………..Bilseydin basıl sevildiğini…