Hudut Şiiri - Fatih Zeyrek

Kimsesiz
Şeksiz şüphesiz
Gönül bir dağ evinin
Sessizliğinde münzevi
Ram olur tanrının varlığına
Kul bendeliğin hükmüne revan
Ferman süslüdür kudret eliyle
Taşlar çağlayan ahengine
Hu der muttasıl…

Sen
Benliğin hududu sonsuz yolcu
Ne vakit düşersin yokluğa
Bil yokluğa temayüldür var olan
Nehirler hiçliğin sayesine dalar
Kuşlar perde atlar zirvelerde
Bulutlar rahvan
Sanırsın bir el atımı uzağında
Kaçar gönül evine hun isen
Eflak senden
Eflake giden yol da senden
Firakı bunca nalan
Bunca feryadı figan iken
Yanan yandıkça yok olan
Kays bilmiyor Leyla’yı
Bilmek bulmaktan geçiyorsa
Aramak ebedi uğraş…

Sen
Benliğin hududu sonsuz yolcu
Ne vakit düşersin yokluğa…