Hüd Hüd Şiiri - Recep Uslu

Kalabalık bir ormanın
Tenha köşesinde
Hüd hüd kuşu yaşarmış
Alacaları alaca
İbiği bulaca
Çıkmış yamaçta bir ağaca
En yüksek yerde ben otururum
İstesem dünyayı batırırım
Her kuşun kralıyım
Süleyman’a getiririm
Süleyman dinledi mazeretini
Kime ödetecek diyetini
Ben senin bilmediğini bilirim
Yerin altındaki suyu bulurum
-Hüd hüd den başka sesim çıkmaz
Senin Rabbine kul köle olurum
Eşim gelir sonra
Anamı babamı başımda taşırım
Ne dersen de
Ben kuş olarak yaşarım.
İbibik derler bana
Şarkılar yakılır
Her işin başlangıcı var
Sonuna bakılır.