Zarfını açtığımda mektuplarının
Sayılı voltaların
Tonlarca ağırlaştırdığı bacaklarımı
Sınırlı zamanlara inat
Tüm aydınlık yollarda koşturacağım
Durmadan dinlenmeden..
Ve Sen
Yüreğinden kopup gelen her kelimenden sonra
Bakışlarını sapladığında aydınlığa
Orada benim koştuğumu göreceksin..
Gözlerimin üzerinde gezdirdiğimde mektuplarını
Göremediklerimi
Senin gözlerinle gördüğümü hissedeceksin.
Bir tek selamını bile bastığımda yaralarıma
Varlığından eser kalmadığını
Nasıl iyileştiğini anlatacağım sana..
Bir avuç toprağın dahi yasaklandığı
Hücremin nemli kokusuna inat,
Kır çiçeği tadında
Serin dağ rüzgârları misafirim olacak
Yüzüme,
Gözlerime,
Ve
Soluğuma..
Kayıt Tarihi : 15.10.2008 02:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
***BU ŞİİR VE DİĞER BÖLÜMLERİ BÜTÜN ÖZGÜR TUTSAKLARA İTHAF EDİLMİŞTİR***
Bir gün daha bir gürleşecek mutlaka. O bir gün ne zaman gelecek? Bizim için geç olacağı belli de çocuklarımız görebilecek mi? Ya da bir karanfil çiçeğinden bakabilecek miyiz o güne?
Yüreğin ve kalemin susmasın umudumun bacısı.
TÜM YORUMLAR (2)