Bu kirlenmiş zamandan tiksindim.
Taş gibi mideme oturdu aldığım nefes.
Onulmaz bir delik açtılar yüreğimde.
Bir değirmen taşı dönüp durur zihnimde..
Öğütmüyor artık kötülükleri midem.
Yenilemek istiyorum insanlığımı.
Kapanmayan yaralar var içimde .
Kanıyor yüreğim pare pare dertler içinde.
Fışkırıyor kan sızım sızım beynime.
Çatlak bir aynanın karşındayım. Görüntüdeki benmiyim belli değil.
Sizce sevgi, tohumu eksem biter mi?
Şair boşuna dememiş,
Ben bu çagdan nefret ettim diye.
Et, kemik kalmadı artık köpeklere verecek.
Dünya artık kaldıramıyor bu
kirliliği,
Fesatlık yağıyor üstümüze,
Dağlar, taşlar acı ile inliyor.
Vampir gibi kan emicilerden,
Sahte alimlerden tiksindim.
Kirliliği var edipte kimse hakkında hüküm vermeyin,
Sorgusuz, sualsiz infaz etmeyin,
Kendi gönüllerinizi yıkayın,
Fakirin ekmeğinin yok oluşunu harlamayın,
Düne bugüne nifak tohumları ekmeyin,
Gönülleri sevgi, tohumları ile yeşertin.
Daraltmayın insanları bu kadar,
Alışkanlıklar dışında kalan canlar yanıyor.
Riyakar, yalancı sırtlanlar...
Ağını ören örümcek kafalı konfor düşkünleri,
Siz önce kirli kalplerinizi yıkayın!
Kirliliğin taşları mideme oturdu. Tiksindim tiksindim kirliliğin alimlerinden.
20.12.2023
~Gülay Özdemir ~
Kayıt Tarihi : 24.12.2023 19:08:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Güne düşen dizeler Okuyan değer katan dostlar yorumu size bırakıyorum :)) https://youtu.be/TcTH0Wx4-AU?si=0Nj7WT6t5yYwP8tA
Yeniden doğmak isterdim!
Üstüme, başıma sinmiş kirden, pastan arınmak...
Keşke!
Tebrikler Gülay Hanım.
dilinize sağlık
şiirinizi
beğeni ile okudum
bunlar arlanmaz ki
pişkinler topluluğudurlar
TÜM YORUMLAR (2)