Hubyar Sultan’ın Nur Odası
Şah Ali aşkıyla yola düşenler,
Hasan’la Hüseyin diye pişenler.
Zeynel’in nurunda Hakk'a erenler,
Elinde çiçekler sakalı buz tuttu.
Bakır ilim derya, Cafer yol kurdu,
Kazım ile Rıza arıttı yurdu.
Taki, Naki sildi her türlü derdi,
Elinde çiçekler sakalı buz tuttu.
Askeri bağından güller derildi,
Mehdi-i Zaman’la sırlar verildi.
On iki imamla postlar serildi,
Elinde çiçekler sakalı buz tuttu.
Almus’un dağında yanan o fırın,
Mümin olanlara müjdesi yarın.
Ateşi buz kılan gücü Cebbar’ın,
Elinde çiçekler sakalı buz tuttu.
Bende-i Hubyar’ım geldim kapına,
Canımı adadım Hakk’ın kayına.
Kalemsiz Şair’im bakmaz çapına,
Elinde çiçekler sakalı buz tuttu.
Kayıt Tarihi : 18.12.2025 15:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!