Hu-ölüm Şiiri - Ahmet Cemil Atay

Hu-ölüm

Sokak lambasının ışığında
Ayaz tiz sesli gece kavalı
Kar damlaları öpüşüyor meleklerin kanatlarında
Bu Devri selamdır sabah ezanında
Ayini şerif davudi hallerden
Yorgun bedenlere uzanan
Dilsiz kelimelerin raksında
Dilencilerdir susuz çöllerde kavrulan
Bedevi bedeninde tarifsiz latif bir hal
Bir yosmanın sonsuz tutkusunda tövbe
Küfrün halatında asılı bir kesik baş ve şal
Ölüm gemisinde bir son yolsu – ne çare
Kemiksiz ellerde karıncaların tıkırtısı
O sökülmüş ahşap konağın enkazında
Yıllanmış kemanın soluksuz uykusu
Tek nota- bir es kör besteciden resital
Amansız doğum sancısı

Ve doğum
Sahnesinde topal dilenciler kumpanyasının
Kör dilenciler ve ayyaş nedimler
Ve oyun
Karmaşa günlüğünde seyir
Amansız bir hastalık pençesinde hüsnü hal
Kalk ve aşığına soyun
Bütün kıyafetlerinden ve de maskelerinden
Parçalanmış kozanın sonsuz özgürlüğünde
Tatsız zamanların bilinmez dokunuşunda
Yayın gölgesinde bir melodinin ucuna
Tutun
Kelimelerin sağanak yağmurunda
Zil zurna sarhoş cümleler olun
Kendinden habersiz
Senaryodan keyifsiz
Doğaçlama sunun
Perdenin çıplak gölgesinde
Sanat-
iki tarafı keskin bıçak
Hayat
Hu yaşayanlar
Hu kapansın perdeler ve ölüm….