Hu Diye Şiiri - Adem Tıraş

HU DİYE

Gül dalına bülbüller
Çıkar hu diye öter
Bülbüle nazlı güller
Kokar Hu diye kokar

Sarı beyaz zambaklar
Türlü türlü leylak
Dallardaki yapraklar
Srkar Hu diye açar

Dağ başında pınarlar
İçin için kaynarlar
Cümle erimiş karlar
Akar Hu diye akar

Gönülden yanık özler
Boyanmış nura yüzler
Seherde nemli gözler
Bakar Hu diye bakar

Âdemî böyle söyler
El açıp niyaz eyler
Dünya malını neyler
Yakar Hu diye yakar