Hu deyin hu Şiiri - A. Yüksel Şanlıer

Ben aşk_-ile yan dım da susarken,
Eyvah dedi derviş, beni görmüş,
Bakmış bana hamdım, dedi erken,
Dergâh_-a doğan nurla güneşmiş.

Takmış fesi derviş de, hu derler,
Allah diye, çağlardı yürekler,
Gözler dolu yaştan hu çekerler,
Dergâh_a doğan nurla güneşti.

Toplandı da dergâh_a müritler,
Der huu diye dergâh_a gelenler,
Allah diye yanmış da dönenler,
Dergâh_-a doğan nurla güneşti.

Ahvâl_ o ki ben orda mürittim,
Yandım yanarım aşk_ile erdim,
Yangın yeri, gönlümde dirildim,
Sizlerde gelin aşkla hu deeyin.

Mef'ûlü / Mefâîlü /Feûlün

A.Yüksel Şanlı er